۱۳۸۸ آذر ۱۸, چهارشنبه
آدم های تک-تئوری همیشه خوشحالاند. فرقی نمیکند که تقدیر و مشیت الاهی باشد یا جبر تاریخ، یا کار استکبار و عوامل داخلی، یا ظلم تاریخی مردسالاری، یا کار انگلیسیها و توطئهی صهیونیستها یا خرابکاری احمدینژاد یا درآمدهای بادآورده نفتی، یا فرهنگ استبدادی، یا تکامل داروینی و انتخاب طبیعی، یا عقدهی ادیپ، یا هر کوفت دیگر. مهم این است که هرچه سؤال و تردید را از این طرف میریزی و از آن طرف جواب آماده بیرون میآید؛ و بعد میتوانی شبها راحت بخوابی.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
عالی. چیزی که مدتها بهش فکر کرده بودم را بی عیب و نقض اینجا نوشته شده میبینم. خودم هرگز نمیتوانستم اینطور بیانش کنم. مرسی.
پاسخحذفتلنگري به من زديد!
پاسخحذفتا حدي تك تئوري بودم... آن هم از نوع داروينياش!
پس چیز خوبی است و مایه ی خوشحالی و آرامش. در نتیجه. درود بر تک تئوری ها.
پاسخحذف